Κριτική για την «Κυρία Ντάλογουεϊ» της Βιρτζίνια Γουλφ με τη Φαίη Ξυλά

 Ήμασταν εκεί για εσάς. To stellasview.gr βρέθηκε στην παράσταση «Η Κυρία Ντάλογουεϊ» της Βιρτζίνια Γουλφ με τη Φαίη Ξυλά, στο Θέατρο Αυλαία στις 21/10 και παρακολούθησε ένα εξαιρετικό θεατροποιημένο μυθιστόρημα.

Η θεατρική συνθήκη μας ήταν από την αρχή γνωστή πως πρόκειται να δούμε ένα θεατροποιημένο μυθιστόρημα και πιο συγκεκριμένα, ένα από τα εμβληματικότερα έργα της λογοτεχνίας, την «Κυρία Ντάλογουεϊ» της Βιρτζίνια Γουλφ. Έτσι ήμασταν πλήρως προετοιμασμένοι ότι τα θεατρικά εκφραστικά μέσα, εξυπηρετούσαν ακριβώς αυτόν τον σκοπό. Την ανάδειξη δηλαδή ή αν θέλετε την εξιστόρηση αυτού του πολυεπίπεδου και πολυσύνθετου βιβλίου, ενός βιβλίου που δεν αποτελεί μια ιστορία που πρέπει με κάποιον θεατρικό τρόπο να ειπωθεί επάνω στη σκηνή, αλλά ένα κείμενο που πρέπει να απαγγελθεί με την ανάλογη ιερότητα που λίγα λογοτεχνικά κείμενα απαιτούν. Μοιραία λοιπόν η απαγγελία αποτέλεσε την αναγκαία θεατρική λύση στην οποία επιβεβλημένα έπρεπε να καταφύγει η Μαρία Ξανθοπουλίδου που έκανε τόσο την σκηνοθεσία, όσο και τη διασκευή του έργου.

Η Ξανθοπούλου επέλεξε να εστιάσει περισσότερο στη χαρά της ζωής και του ταξιδιού, στην αθωότητα και στην ομορφιά μας απλής μέρας που αποπνέει συν τοις άλλος το κείμενο και όχι τόσο στον θάνατο, στη διάψευση, στην αναβολή και τη ματαίωση του χρόνου, επίσης στοιχεία του κειμένου.

Οι ερμηνείες των τριών ηθοποιών, της Ξυλάς, της Αντύπα, και της Φωτιάδη είναι εξαιρετικές

Οι ερμηνείες και των τριών ηθοποιών, της Φαίης Ξυλάς, της Στέλλας Αντύπα, και της Κατερίνα Φωτιάδη είναι ομολογουμένως εξαιρετικές. Οι τρεις ηθοποιοί ερμηνεύουν εκ παραδρομής το κείμενο ως εξής:

• Η Ξυλά ερμηνεύει κυρίως τα κομμάτια που αφορούν την ηρωίδα του βιβλίου, την Κλαρίσα, παραδίδοντάς μας μια όμορφη και μεταξένια ερμηνεία.
• Η Φωτιάδη ερμηνεύει κυρίως τον ρόλο της συγγραφέως του βιβλίου, της Βιρτζίνια Γουλφ, αλλά και κάποια κομμάτια της Κλαρίσας. Η ερμηνεία της Φωτιάδη είναι τω όντι απίστευτη, παραστατική, παράλληλα τραχιά και ευαίσθητη, ανδρική και γυναικεία.
• Και η Αντύπα συμμετέχει σε διάφορα κομμάτια και μας παραδίδει μια γειωμένη, στιβαρή ερμηνεία, αληθινή, υπαρκτή και ουσιαστική.

Η γοητευτική αυτή παράσταση κυλάει κυριολεκτικά σαν γάργαρο νερό, σαν ένα όνειρο μιας καλοκαιρινής νύχτας, σαν αεράκι γλυκό κάτω από τις αψιδωτές καμάρες της αυλής ενός μοναστηριού και σε αυτό συμβάλλουν τόσο η λιτή σκηνοθεσία της Ξανθοπουλίδου, που αφήνει την αφήγηση να αναπνέει και να εξελίσσεται, όσο και στη χημεία των τριών ηθοποιών.

Απολύτως σημαντικό και καθοριστικό ρόλο στη διάνθηση της αφήγησης αποτελεί η μουσική του Λόλεκ, λιτή και μοντέρνα, ηλεκτρική και ευαίσθητη να συμπληρώνει τις λέξεις και να αποκτά μια δικιά της ανεξάρτητη υπόσταση, σαν ένας τέταρτος ηθοποιός επάνω στη σκηνή.

Τέλος, εξαιρετική δουλειά έχει γίνει επίσης και με την κίνηση που επιμελήθηκε η Μαριέλα Νέστορα, ενώ τα σκηνικά και τα κουστούμια της Αριάδνης Βοζάνη έδεναν αρμονικά με τη γενικότερη αισθητική του έργου, υψηλή το δίχως άλλο και η αισθητική που ανέδειξαν οι φωτισμοί της Βαλεντίνας Ταμιωλάκη.

Κριτική: Αναστάσιος Νέστορας 

Φωτογραφίες & video: Στέλλα Πέρπερα

Δημοσιεύτηκε
22/10/2018