ΜΠΑΝΤΑ-ρισμένοι «…και με τη Νίκη»
ΜΠΑΝΤΑ-ρισμένοι «…και
με τη Νίκη», 24/07 το θυμηθήκαμε και το ξανά σχολιάζουμε.
Οι Μπανταρισμένοι επέστρεψαν ξανά στο Βασιλικό θέατρο και
εμείς τους θυμηθήκαμε. Νέος κύκλος λοιπόν παραστάσεων για τη δροσερή μουσική
επιθεώρηση του ΚΘΒΕ από τις 19 Ιουλίου έως
και τις 11 Αυγούστου στην κλιματιζόμενη αίθουσα του Βασιλικού Θεάτρου, από Τρίτη
έως Παρασκευή, στις 21:00 (Προτιμήστε τις Τρίτες και τις Τετάρτες με γενική
είσοδο μόλις 5 ευρώ!).
Επτά χρόνια κρίση: επτά χρόνια μαγκούρα, αλλά και επτά
χρόνια ΜΠΑΝΤΑ-ρισμένοι—όπως γράφει στο σημείωμα του ο σκηνοθέτης της παράστασης
Χρήστος Παπαδημητρίου.
Πρόκειται για μια εξαιρετική δουλειά. Οι φετινοί ΜΠΑΝΤΑρισμένοι
έχοντας φύγει από τις εναλλακτικές σκηνές και εγκατεστημένοι πλέον στη σκηνή
του Βασιλικού Θεάτρου πήραν έναν άλλο αέρα ανανέωσης μιας και ολόκληρη η φετινή
παράσταση, από τα κείμενα έως το στήσιμο, έγινε με βάση αυτή τη νέα συνθήκη.
Υπέροχα και εμπνευσμένα τα κείμενα του Χρήστου Παπαδημητρίου, ο οποίος υπογράφει και τη σκηνοθεσία. Στην
παράσταση θα ακούσετε ζωντανή μουσική επί σκηνής και θα απολαύσετε πολλούς και καλούς
νέους «και λίγο παλαιότερους» ηθοποιούς του ΚΘΒΕ. Είναι όλοι τους ταλαντούχοι,
αλλά στη σύντομη αυτή αναφορά μας θα ξεχωρίσουμε τον Χρίστο Στυλιανού (γνωστό και από άλλες παραγωγές του ΚΘΒΕ, όπως 7
επι Θήβας, Οικογενειακή γιορτή και Βόυτσεκ), την Νεφέλη Ανθοπούλου (επίσης γνωστή και από άλλες παραγωγές του ΚΘΒΕ,
όπως Οικογενειακή γιορτή, Βόυτσεκ, Λωξάντρα και Αγγέλα) και φυσικά τον Χρήστο Παπαδημητρίου που είναι επιπλέον
ο συγγραφέας και ο σκηνοθέτης της παράστασης (επίσης γνωστός και από άλλες
παραγωγές του ΚΘΒΕ, όπως παλαιότερους ΜΠΑΝΤΑρισμένους, Μάνα Κουράγιο και τα
παιδιά της, Βόυτσεκ και Κατά φαντασίαν ασθενής)
Μουσική, χορός, κονφερανσιέ, πολιτική και κοινωνική σάτιρα, όλα
αυτά με ποιοτικό και διασκεδαστικό τρόπο. Όμως, επειδή εμείς τα λέμε όλα θα
πρέπει να σημειώσουμε ότι η ομολογούμενος φινετσάτη και ευφυής πολιτική σάτιρα
της παράστασης δεν αγγίζει την σημερινή πολιτική εξουσία. Δηλαδή, ενώ η παράσταση
σχολιάζει την κρίση της ελληνικής πραγματικότητας, αφήνει έξω το σημερινό πολιτικό
φορέα εξουσίας που τη διαχειρίζεται. Μιλάει λοιπόν για αυτούς που την
προκάλεσαν, αλλά όχι και για αυτούς που σήμερα είναι στην εξουσία.
Το έργο διανύει κάμποσους σταθμούς της ελληνικής ιστορίας,
κάνοντας μια αναδρομή σε αντιπροσωπευτικές στιγμές της Ελλάδας, η οποία
διακόπτεται από σκετς που αφορούν τη σημερινή ζωή. Το νήμα αυτής της ιστορικής περιπλάνησης
είναι μια δασκάλα (η οποία παίζει το ρόλο του αφηγητή) και διατρέχει όλες αυτές
τις ιστορικές στιγμές σαν ένα μάθημα ελληνικής ιστορίας μέσα σε μια υποτιθέμενη
μελλοντική τάξη. Μια τάξη όμως με άδεια θρανία, χωρίς μαθητές, αφού όλοι έχουν
μεταναστεύσει στο μέλλον από τη χώρα-Τα έδρανα μπροστά της αδειανά. Τα
ψωμοτόπια αλαργινά. Τα αγάλματα λευκά και αξύριστα.
Ένα μικρό απόσπασμα από τις πρόβες εδώ:
“WELCOME TO GREECE
HAVE A NICE HOLIDAY”
«Κοιτάς το μέλλον σου
κοιτάς
ξανά σου φαίνεται
λαπάς
να το αλλάξεις δεν
μπορείς
μα είναι για να
απορείς…
Σαν Έλληνες θα
είμαστε πάντα ωραίοι
Κι ας μας χαλάνε
στραπάτσα και χρέη»
Σκηνές έργου:
Δεν τσιμάει:
κάπου στην νέα παραλία Θεσσαλονίκης ο Χρήστος Μπαρτζώλης κάθεται και ψαρεύει
ενώ ο κόσμος περιδιαβαίνει στην παραλία.
«Τι γίνεται; Πιάνεις τίποτα;
…Ου, τύφλα να έχει ο Κάπταιν-Ίγκλο»
Δώσε χρησμό: κάπου
στα μέσα του 5ου αιώνα π.χ. ο πολιτικά ανερχόμενος Περικλής και ο
δούλος του ανεβαίνουν στους Δελφούς και ζητάν χρησμό από την Πυθία για πολιτικά
θέματα.
«Ήξεις. Αφήξεις. Έτσι θεμελιώνουμε το πολιτικό σύστημα του τόπου.»
Άσε το δράμα και
πιάσε το ΧΑΝΑΧ: σε μια αίθουσα όπου τέσσερις γυναίκες περιμένουν τον
ψυχολόγο τους.
«Ορίστε, πάρε ένα XANAX αγάπη μου... μη
ντρέπεσαι.»
Διαχείριση κρίσης:
το 1453 ο Μωάμεθ ο Πορθητής πολιορκεί την Πόλη. Σε μία αίθουσα του Βυζαντινού
παλατιού ένας αρχιστράτηγος και ένας ευνούχος αναμένουν υπ’ ατμόν τον
αυτοκράτορα Παλαιολόγο.
«Μήπως όμως να σκεφτόμασταν το ενδεχόμενο της ήσυχης φυγής μας;
… ένα plan B εξόδου.»
Στην υγεία σας βρε
παιδιά: στα επείγοντα ενός δημόσιου νοσοκομείου η Τέτη ετοιμάζεται να
γεννήσει πάνω σε φορείο.
«Καλέ που ζείτε; Εδώ δεν έχουμε καλά καλά αναισθησιολόγο.
…Και στην πρόνοια έπεσε μνημονικό νυστέρι.»
Μακέτα Πρώτη: κάπου
στα 1836 ο Όθωνας έχει σβήσει τα 18 κεράκια του και είναι πλέον ο πρώτος
βασιλιάς της Ελλάδος. Μαζί με τη σύζυγο του Αμαλία πίνουν σαλέπι και κάνουν
όνειρα για το μέλλον. Θέλουν να χτίσουν το παλάτι τους πάνω στο βράχο της
Ακρόπολης. Οι τρις προστάτιδες δυνάμεις επιτηρούν.
«Και ποιος τους πληρώνει όλους αυτούς;
… Το δάνειο που δώσανε οι μεγάλες δυνάμεις στους Έλληνες.»
Bonus Track σκηνή, ό,τι πάρεις 100: ο super star Πάρης
κατεβαίνει στην πλατεία του θεάτρου μιλώντας στο κινητό.
«Στις μέρες μας ο κοσμάκης έχει ανάγκη το γέλιο περισσότερο από ποτέ.»
Music Medley 2016 R.I.P: Μουσικό χαλί. Μπαίνει ο κονφερανσιέ.
«Το 16, ο χάρος βγήκε
παγανιά μες στη δικιά μας γειτονιά
κι από τον πολύ
ισολογισμό, έχασε το λογαριασμό.»
Κομμένα στη μέση:
κάπου στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’50 στο κέντρο τον Αθηνών πέφτει τρελό
κουτσομπολιό σε ένα κομμωτήριο ανάμεσα στις κυρίες της αστικής κοινωνίας. Η
βοηθός του κομμωτή αντί να περιποιείται τα κεφάλια των κυριών βάζει φωτιά με
τις κομμουνιστικές της αντιλήψεις. Είμαστε ακόμα σε μία εποχή που τα γεγονότα
του εμφυλίου πολέμου είναι νωπά.
«Καλέ, ξέρετε πως γύρισε ένας κομμουνιστής μετά από επίσκεψη στη
Μακρόνησο;
… Άλλως άνθρωπος.
... Εθνικόφρων άνθρωπος.
…Έλληνας σωστός δηλαδή.
Κολυμβήθρα του Σιλωάμ η Μακρόνησος »
Dead Block Tango: κυρίες
και κύριοι σε απευθείας σύνδεση με τον άλλο κόσμο, ακούστε ιστορίες τεσσάρων
ανθρώπων που λόγω κρίσης εγκατέλειψαν για πάντα τον μάταιο τούτο κόσμο και
μετακόμισαν στη γειτονιά των αγγέλων.
«Καλά να πάθω. Καλά να πάθω. Τώρα δεν έχει αχ και βαχ! Μα αν δεν το
πάθω, πως θα το μάθω, τι εστί βερίκοκο και κραχ.»
Ευχαριστούμε Ελλάδα:
13 χρόνια πίσω παραμονή της έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων. Στα γραφεία της
οργανωτικής επιτροπής Αθήνα 2004 ένας ιθύνων παρέχει σωτήριες λύσεις την
ύστατης στιγμή. Σε λίγο ολόκληρος ο πλανήτης θα υποκλιθεί στο μεγαλείο της
χώρας μας.
«…Είμαστε μέσα στα προβλεπόμενα. Υπάρχουν λεφτά!»
Κίρκη μπουμ: εισβάλει
στην πλατεία η Κίρκη ζωσμένη με εκρηκτικά, διακόπτει τους μουσικούς και λέει τα
δικά της.
«Είμαι η Κίρκη γειά σας και μια βόμβα θα ρίξω στην υγειά σας.
Κάντε παρακεί, γκαζάκια έχω στο βρακί.»
…Και με την Νίκη:
κάποια στιγμή στο μέλλον μια δασκάλα παραδίδει μάθημα ελληνικής ιστορίας. Τα
έδρανα μπροστά της αδειανά. Τα ψωμοτόπια αλαργινά. Τα αγάλματα λευκά και
αξύριστα.
«Από τέσσερις πέτρες και λίγο θαλασσινό νερό είχα κάνει Ναό που
καθόμουν να το φυλάγω…»
Γνώμη: Νέστορας Αναστάσιος
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση εδώ:
Συντελεστές:
Συγγραφή-Σκηνοθεσία: Χρήστος
Παπαδημητρίου
Σκηνικά-Κοστούμια: Μαρία
Καβαλιώτη
Χορογραφίες: Θάνος Φερετζέλης
Ενορχήστρωση: Σάκης Λάιος
Διανομή: Μαριάννα
Αβραμάκη, Νεφέλη Ανθοπούλου, Χρύσα Ζαφειριάδου, Τέλης Ζαχαράκης, Δημήτρης
Μορφακίδης, Αγγελική Νοέα, Χρήστος Παπαδημητρίου, Θανάσης Ραφτόπουλος, Εύη
Σαρμή, Χρίστος Στυλιανού, Χρύσα Τουμανίδου, Θάνος Φερετζέλης, Ορέστης Χαλκιάς.
Παίζουν επί σκηνής οι
μουσικοί: Παύλος Θεοδωράκης (κρουστά), Μάριος Μακρής (κιθάρα), Κώστας
Μαργαρίτης (πνευστά), Γιώργος Μηλώσης (πλήκτρα), Σωτήρης Πατσαλιάς (μπάσο),
Γιώργος Τσέλιος (κιθάρα).
Ημέρες και ώρες
παραστάσεων:
Από 19 Ιουλίου έως 11 Αυγούστου: Τρίτη έως Παρασκευή, στις
21.00
Οι παραστάσεις θα
συνεχιστούν από τις 22/8 έως τις 1/9/17.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου